Die vervelende achillespeesblessure voor hardlopers

Aangezien mijn achillespees klachten bleef geven bij rustig hardlopen, heb ik er afgelopen week nogmaals een echo van laten maken. Mijn vermoeden werd bevestigd, op de echt was een overbelaste en gezwollen achillespees te zien. Nu dus (relatieve) rust pakken en ik zal de komende weken alternatief moeten trainen. Daarnaast ook zorgen dat de achillespees zo goed mogelijk hersteld.

Maar wat is nu eigenlijk de achillespees?

De achillespeesblessure is een veel gevreesde en voorkomende blessure onder hardlopers. In mijn loopcariere is het de eerste keer dat ik er last van heb, maar ik ben de klachten nu al beu. In deze herfstdagen verlang je toch wel naar een mooie lange duurloop door de bruin/ geel en rood gekleurde bossen. De achillespees wordt gevormd door twee kuitspieren, de gastrocnemicus en de soleus, welke vanuit het boven- en onderbeen naar de achterkant van de hak lopen. Deze twee spieren lopen tot zo’n 10 á 15 centimeter boven de hak en gaan dan over in de achillespees. Deze pees heeft onder andere als functie de krachten, welke door de kuitspieren geleverd worden, over te brengen op de hak.Hierdoor kunnen we op de tenen gaan staan, wandelen en hardlopen.

Tijdens het hardlopen werkt de achillespees als een soort van veer waarin bij de landing krachten worden opgevangen en weer af worden gegeven bij de afzet. De belasting op de achillespees kan hierbij flink oplopen tot zo’n zeven keer het lichaamsgewicht. In principe hoeft dit geen probleem te zijn. Als je de trainingsbelasting maar geleidelijk opbouwt, je sterk bent in je romp- been- en heupspieren (zie eerdere blogs), goede hardloopschoenen draagt en je verder gezond bent. Helaas gaat het toch vaak mis bij vooral hardlopers. De blessure ontstaat meestal niet acuut maar is een langzame overbelasting. In eerste instantie voel je alleen een licht zeurend gevoel in de ochtend en bij het starten van het hardlopen. Als je hier niet adequaat op reageert en de belasting dus niet aanpast wordt de overbelasting steeds groter. De pees blijft in de ochtend langer zeuren en je hebt langer nodig om op gang te komen bij het trainen.

Blijf je ermee doorlopen dan zal de pees ook steeds vaker in het dagelijks leven op gaan spelen. Het vervelende van een achillespeesblessure is dat je er nog wel mee kunt trainen. Als je er te lang mee doorloopt zal het ook steeds langer duren voor de pees weer helemaal de oude is. De overbelasting in de achillespees kan echter op veel verschillende plekken zitten. Als eerste natuurlijk in de pees zelf waar de locatie kan variëren van rond de aanhechting tot midden in de pees. Daarnaast kan het vlies wat rond een pees zit geïrriteerd zijn of bijvoorbeeld de slijmbeurs bij de achillespees. Daarnaast kan het ook nog zo zijn dat stijfheid vanuit de kuitspieren in de achillespees wordt gevoeld.

Pijn, maar wat nu

Voor een goede behandeling is als eerste een goede diagnose nodig. Zoals bovenstaand staat omschreven zijn er veel verschillende soorten oorzaken voor klachten in de achillespees, er zijn daarom minstens net zo veel behandelvormen voor de achillespeesblessure. Als het hardlopen er door wordt beïnvloed is het aan te raden om een afspraak te maken bij een sportarts of een goede fysio/manueel therapeut voor het stellen van de juiste diagnose. Na het stellen van een goede diagnose en indruk van de belastbaarheid kan er een gericht programma gemaakt worden om uiteindelijk weer klachtenvrij te kunnen sporten. Mocht je dit te snel opbouwen krijg je vanzelf weer een terugslag (kan ik uit ervaring zeggen).

Revalidatie

Ik ben momenteel niet aan het hardlopen, maar stop mijn energie nu in krachttraining, rompstabiliteit en wandelen. De komende week hoop ik mijn fiets er weer bij te kunnen pakken om over een aantal weken weer de eerste hardlooppassen te kunnen zetten. Het komt dus neer op stap voor stap opbouwen om uiteindelijk het doel van de marathon te kunnen halen. Mocht je vragen hebben over achillespees- of andere hardloopblessures reageer gerust op deze blog.